Copyright 2017 - De JeugdZaak

Voor 63 miljoen boodschappen gedaan…

 

Door Annemiek van Woudenberg op 9-4-2015

 

Stel je hebt een gezin met twee kinderen en je hebt voor 63 euro de weekboodschappen gedaan bij de supermarkt. Maar wat er in je mandje zit? En of je er de week mee doorkomt? Dat weet je eigenlijk niet goed. Want anderen hebben voor jou je boodschappenmand gevuld. En jij hebt het betaald. Die anderen zijn de bedrijfsleider van de supermarkt, een aantal producenten en de chef van de groenteafdeling. Die laatste heeft toevallig ook een gezin met twee kinderen in dezelfde leeftijd en zei dat het zo wel ongeveer zou kloppen. De producenten verzekerden je dat de producten van goede kwaliteit zijn en gecontroleerd door allerlei keuringsystemen. En de bedrijfsleider is nog bezig een dashboard in te richten zodat hij goed kan kijken welke producten het hardste gaan.

Misschien zit er wel witlof, melkchocoladehagelslag, koffie en cola in je mand. En eten je kinderen erg graag boerenkool, pure hagelvlokken, drink jij veel thee en geef je sinds een week geen cola meer.

Gemeenten lijken wel een beetje op de klant wiens mandje gevuld wordt door anderen. Sinds kort zijn gemeenten verantwoordelijk voor inkoop van jeugdhulp, maar anderen lijken de regie daarover te voeren.  Die anderen zijn de zorginstellingen die je  verzekeren dat de kwaliteit van hun zorg voldoet aan de standaarden, de inkopers en controllers die nieuwe meetsystemen ontwikkelen en hier en daar is er een “chef groente” die beaamt dat het best klopt allemaal.

Niet echt te weten wat je hebt gekocht en of er gekocht is wat je nodig hebt voor de inwoners. Dat gevoel bekroop mij al toen ik vorig jaar een aantal transitiearrangementen zag. Voor 63 miljoen boodschappen gedaan en alleen bij benadering weten wat je hebt ingekocht.……

Het onrustige gevoel werd nog eens bevestigd toen dit voorjaar de wijkteams en de CJG’s aan de slag gingen en de ingekochte zorg konden inschakelen, zodra die nodig was. Wat hebben we eigenlijk ingekocht? e Hoe ziet onze voorraadschuur er uit? Sluit het wel aan bij de vragen en problemen van inwoners? En de elementaire vraag: komen we er gezond het jaar mee door?

Natuurlijk zijn of worden er wel overzichten gemaakt en weten veel jeugdhulpverleners en ook huisartsen best aardig wat er bij een aantal zorginstellingen in hun omgeving in de schappen ligt en waar de beste aanbiedingen zijn.  En ook welke producten uitverkocht zijn, of pas na 2 weken weer leverbaar. Maar toch…

We zitten in een overgangsjaar en de volgende inkoopronde zit er aan te komen. Door die ronde de inkoop te baseren op inzichten over de vraag, de kwaliteit,  kosten en beschikbaarheid draag het inkoopproces bij aan de transformatie.

De prijs is één van de indicatoren. Niet meer en niet minder. Inkopen met Inzicht kijkt niet alleen naar de kosten, maar maakt gebruik van kennis van diepgaande productinformatie en gedrag en behoeften van gebruikers. Het is een stap op weg naar transformatie.