Mijn droom: het Centrum voor Jeugd en Gezin
Door Bert Prinsen op 28-11-2012
Ik ben er nog nooit geweest. Dat heb je zo met dromen. In 2007 toen het Ouder en Kind Centrum in Amsterdam er al was en de CJG-ontwikkeling ontkiemde, had ik een droom over wat dat CJG zou moeten kunnen worden. Ik heb hem ook opgeschreven.
“Er was eens een Centrum voor Jeugd en Gezin. De entree zag er goed uit; frisse kleuren, uitnodigend en meteen naast het winkelcentrum en de kinderopvang. Je hoort ook wel dat ze zijn gehuisvest in een Brede School, een consultatiebureau of het Kulturhus. Het centrum heeft een aantrekkelijk vormgegeven etalage en is functioneel, maar gezellig ingericht. Het is er een komen en gaan van mensen. Ik zie dat een jonge vader zijn kind komt inschrijven voor de peuterspeelzaal. Een stel opgeschoten jongens praten met een ouder iemand, dat zal wel een jeugd- en jongerenwerker zijn. Het gaat over een te organiseren skatefestival. De aanwezige computerschermen zijn continu bezet met meisjes en jongens. Je kan hier je huursubsidie aanvragen, het intakeformulier voor Bureau Jeugdzorg invullen of extra oefenen met de Citotoets. Mij bekruipt het gevoel, dat op die manier leren, groeien en opvoeden toch echt iets is van iedereen, zoals Clinton al eens zei: ‘It takes a whole vollage to raise a child’.
Ik meld me aan de centrale balie voor de afspraak met mijn kleinzoon. Hij krijgt prikken en ik heb drie vragen van zijn moeder en een vraag van zijn vader meegekregen. Die gaan over witlof eten, over zijn driftbuien – er zit wel een kop op het manneke – over zijn onrust op school en of de regels niet wat strakker moeten. Ik krijg best wel duidelijke antwoorden, maar als zijn ouders nog meer willen weten kunnen ze maandagavond op het inloopspreekuur terecht van zeven tot half negen. En de verpleegkundige wijst me op de internetversie van een cursus over opvoeden, die op www.triplep.nl dag en nacht te volgen is.
Als ik weer naar buiten loop, zie ik een leerkracht van de school van mijn kleinzoon. Hij vertelt me, dat hij een afspraak heeft met een collega van het schoolmaatschappelijk werk. En dat ze hier ook vaak zitten met het schooladviesteam van de school. Overigens is het niet gelukt het Meldpunt Huiselijk Geweld in het Centrum onder te brengen. Het lijkt er op, dat ze er in geslaagd zijn het Centrum niet alleen vóór, maar vooral ook ván de inwoners te maken. De Raad van Toezicht wordt in meerderheid gevormd door wijkbewoners. Ook is er een jongerenadviesraad, die er onder meer voor zorgt dat de internetpagina’s en chatboxen goed functioneren. Het Centrum is verantwoordelijk voor de prestaties, die met de gemeente zijn afgesproken. Voor de uitvoering wordt op basis van onderaannemerschap gebruik gemaakt van eigenlijk alle bestaande voorzieningen. Van vrijwilligersorganisaties in de sfeer van sport en recreatie tot mantelzorgers, van kerkelijk jeugdwerk tot professionele zorgorganisaties. Het Centrum is een echte ontmoetingsplek voor jong en oud, groot en klein. Een plek, waar ouders en jongeren naar toe gaan met vragen over opvoeden, opgroeien, opleiding, werk, kinderopvang, sport, etc, etc. Van de Vraagbaak, zowel via inloop als op afspraak en per internet, wordt na een aanloopperiode druk gebruik gemaakt. Dat krijg je als er een continu en duidelijke dienstverlening wordt geboden, die uitgaat van wat ouders en kinderen graag willen”.
Dat was vijf jaar geleden. En nu? Ga eens kijken in Apeldoorn op het CJG, of in Amsterdam Zuidoost, in de Groningse wijk Beijum, bij Porthos in Middelburg – waar ook de senioren komen voor het Wmo-loket- of in Emmen, bij het Jongeren CJG in Amsterdam-Noord of al die andere plekken waar ouders en kinderen tegenwoordig terecht kunnen – inclusief alle CJG-partners als de JGZ, de scholen, het maatschappelijk werk, de kinderopvang, etc., etc – met vragen over opvoeden en opgroeien. En oordeel zelf! Zijn dromen bedrog of zijn ze de deadline van toekomstige ontwikkelingen?